تاثیر امواج الکترومغناطیسی بر سیستم ایمنی بدن

حدود ۵۰ درصد از پرندگان وحشی به شکل بی سابقه تهران را ترک کرده اند که علت این امر گسترش امواج تلفن همراه است. آلبرت اینشتین فیزیک‌دان مشهور آلمانی سال‌ها قبل پیش‌بینی کرده بود که از زمان مرگ زنبورها، انسان چهار سال‌واندی فرصت حیات روی کره خاکی خواهد داشت.
به گزارش فیام صنعت از سرویس اجتماعی رویداد؛ کارشناسان فاصله حدود ۵۰ متری از دکل آنتن در سطح زمین را فاصله ایمن به شمار می آورند. با این حال تداخل امواج آنتن ها ممکن است میزان انرژی را بالا ببرد و از این رو لازم است در تمام سطح شهر سنجش چگالی انرژی ساطع شده انجام شود که این میزان باید بین ۱ تا ۱۰ میلی وات باشد و اگر میزان آن بیش از ۱۰ میلی وات باشد، خطرناک است.»
کارشناس پزشکی هسته ای نیز از جمله افرادی است که اثرات نامطلوب تشعشعات فرکانس موبایل روی انسان را غیرقابل توصیف می داند و می گوید: «استفاده مداوم و طولانی مدت و یا قرار دادن آن در کنار قفسه سینه و یا جیب پیراهن موجب مشکلات قلبی می شود و طبق تحقیقات دانشمندان، قرار گرفتن موبایل در فاصله ۵ تا ۱۰ سانتی متری قلب باعث تاثیر امواج الکترومغناطیسی موبایل بر پالس های الکتریکی تولید شده توسط سلول های ضربان ساز قلب می شود و ضربان قلب نامنظم می شود. از طرفی اثر امواج الکترومغناطیسی روی بسیاری از قسمت های بدن از جمله چشم مانند سفیده تخم مرغ در مقابل گرما است که سفت می شود و ناراحتی آب مروارید را به دنبال دارد. در عین حال، تاثیر زیاد امواج روی غشای سلول های وابسته به دستگاه گردش خون و سیستم عصبی موجب آسیب رسیدن به آنها می شود و این سلول ها نمی توانند فعالیت طبیعی خود را انجام دهند.»
وی ادامه می دهد: «ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن نیز ازجمله تاثیرات مخرب امواج موبایل است زیرا سلول های بدن در گستره ۱۰ تا هزار هرتز با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند اما اکثر موبایل ها در گستره ۲۷۰ تا هزار و ۸۰۰ هرتز ارتباط برقرار می کند وگستره امواج الکترومغناطیسی موبایل با سیستم ارتباط بین سلول هم پوشانی دارد و این موضوع موجب ایجاد اختلال و ضعف در سیستم دفاعی بدن به علت از بین رفتن یا به هم خوردن گلبول های قرمزخون می شود. حتی به اعتقاد بسیاری از محققان، ایجاد تومورهای مغزی و افزایش فشارخون و اختلال در کارکرد غده تیرویید و افزایش دمای بدن از جمله تاثیرات این امواج است.»
رییس مرکز تحقیقات سرطان در انستیتوکانسر دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در مورد مضرات آنتن های تلفن همراه می گوید: «اصولاً آنتن های تلفن همراه و دکل های مخابراتی و نیز تشعشعات ناشی از دکل های برق فشار قوی هر یک به نوبه خود اثر گذاری خفیف تا شدیدی روی افراد دارند. به عنوان نمونه در مورد دکل های برق فشار قوی طیف های مختلف امواج الکترومغناطیسی، میدان های مغناطیسی ایجاد می کنند و افرادی که در حوزه این میدان ها قرار می گیرند تحت تاثیر آثار سوء این امواج واقع می شوند. تاثیر این امواج روی کودکان می تواند باعث بروز برخی از انواع سرطان ها شود. در افراد بالغ نیز موضوع در مواردی باعث بروز مخاطرات و بیماری ها در سیستم های عصبی، قلب و عروق و دستگاه گوارش می شود و در مواردی نیز باعث ایجاد سرطان خون در این افراد شده است.»
این دکل ها تا شعاع های معینی دورتر از مناطق مسکونی نصب شوند و چنانچه این آنتن ها یادکل ها در مناطق مسکونی نصب شده اند حتماً باید جابه جا شوند زیرا زندگی طولانی مدت افراد به خصوص کودکان در مجاورت این دکل ها بسیار خطرناک است.
خطر انتشار امواج الکترومغناطیس توسط دکل های BTS محدود به شهروندان تهران و شهرهای بزرگ کشور نمی شود. این امواج با تاثیر روی سیستم جهت یابی پرندگان، حیات آنها را در معرض خطر قرار داده و سبب ساز کوچ دسته جمعی آنها می شوند
تاثیر امواج دکل های مخابراتی بر زنبور عسل وسایر حیوانات
حدود ۵۰ درصد از پرندگان وحشی به شکل بی سابقه تهران را ترک کرده اند که علت این امر گسترش امواج تلفن همراه است.”
ویا اینکه آلبرت اینشتین فیزیک‌دان مشهور آلمانی سال‌ها قبل پیش‌بینی کرده بود که از زمان مرگ زنبورها، انسان چهار سال‌واندی فرصت حیات روی کره خاکی خواهد داشت.
اتفاق ناپدید شدن ناگهانی تمامی حشرات، پرندگان، ماهی‌ها و ماکیان پدیده‌ای است که در حال رخ دادن در بسیاری از مناطق دنیاست. در سال گذشته نیز خبر مرگ تعداد زیادی از زنبورها در مناطق مختلف دنیا تبدیل به یکی از مهم‌ترین اخبار علمی و زیست‌محیطی جهان شده بود.
اما به‌راستی چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است و آیا ما قرار نیست کاری در این رابطه انجام دهیم؟ اگر انواع پرندگان و حشرات در حال ناپدید شدن هستند،چقدر زمان به طول خواهد انجامید تا روند ناپدید شدن و مرگ تدریجی انسان و سایر حیوانات نیز آغاز شود.
به‌نظر می‌رسد به‌دلیل ارتباطی که برخی از آژانس‌های خبری با کمپانی‌های مجری نصب دکل‌های مخابراتی تلفن همراه دارند، رسانه‌ها کمتر به تأثیرات منفی امواج دکل‌های مخابراتی بر تخریب محیط ‌زیست می‌پردازند.
همچنین انجمن فیزیک‌دانان جوان ایران، مطالعات نشان داده که اشعه‌های ساطع شده از تلفن‌های همراه ممکن است باعث از بین رفتن و انقراض نسل زنبورهای عسل شود. طبق گزارش‌های افرادی که در نزدیکی کندوهای زنبور عسل زندگی و از تلفن‌های همراه استفاده می‌‌کنند، میدان مغناطیسی حاصل از این دستگاه‌ها باعث اختلال قدرت تشخیص زنبورها شده و پراکندگی و در نهایت مرگ آنها را به دنبال دارد.
دنیل فارو، محقق مؤسسه فناوری فدرال سوئیس ۸۳ مورد آزمایش در رابطه با واکنش زنبورهای عسل به تلفن‌های همراه انجام داد و براساس این تحقیقات اعلام کرد: هنگامی که کاربران در حال مکالمه با تلفن‌های همراه هستند این دستگاه‌ها تشعشعاتی ایجاد می‌‌کنند که باعث دور کردن زنبورها از کندویشان می‌شود.
ناگفته نماند که با تحقیقات انجام شده نیز مشخص شده است که تاثیر تشعشعات حاصل از تلفن همراه برای کودکان، تا سن ۸ سالگی، دو برابر بیشتر از بزرگسلان است، همچنین تشعشع روی مغز انسان، ۲۰ برابر بیشتر نسبت به سایر اعضا بدن انسان تاثیر می گذارد.
متاسفانه در ایران دستگاه های مورد نیاز برای آزمایش سطح تشعشع تلفن های همراه وجود ندارد. یعنی گوشی های وارداتی از لحاظ سطح تشعشع مورد بررسی قرار نمی گیرد.
دکتر موسوی موحدی با بیان این که بدترین شکل تداخل در استفاده همزمان ازتلفن همراه و مایکروفر است، تصریح کرد: از سوی دیگر شرایط استفاده از تلفن همراه دراثرات آن تعیین کننده است به عنوان مثال استفاده از تلفن همراه در مکان‌های مسقف وشهرهای آلوده همانند تهران دوز خاصی را طلب می‌کند که امیدواریم با شروع تحقیقات بتوان دوز استفاده از موبایل برای هر فرد مانند زن، مرد، کودک و غیره مشخص کرد.بدترین شکل مکالمه، قرار دادن تلفن هنگام کنار گوش است.
*قرار دادن تلفن همراه در کمر، آسیب‌های جدی به دستگاه تناسلی انسان وارد می‌کند
دکتر موسوی موحدی با بیان این‌که تلفن همراه در مواقع عدم استفاده بایدبیش از یک متر با کاربر فاصله داشه باشد، تصریح کرد: صحبت با تلفن همراه باید درفضایی باز و حداکثر به مدت یک دقیقه باشد. بهترین حالت در هنگام پیاده روی همگذاشتن تلفن همراه داخل کیف و البته بهترین حالت ممکن خاموش کردن است.
همچنین در سوئد روی یک خرگوش آزمایش جالبی انجام دادند. یک خرگوش را کنار یک موبایل گذاشتند که آن موبایل همواره روشن بود. در این مدت هم تغذیه کاملی به آن می‌دادند.
پس از ۲ ماه خون و سلول‌های خرگوش را برای آزمایش به آزمایشگاه بردند و نتیجه جالب توجهی را اعلام کردند؛ آن خرگوش با ادامه این وضعیت بیشتر از یک سال زنده نمی‌ماند.
حال باید ببینیم اگر روی یک انسان چنین آزمایشی انجام دهند نتیجه چه می‌شود! اگرچه فکر نکنم کسی داوطلب این آزمایش پیدا شود.
نمونه نسبی آزمایش شده این کار برای انسان را می‌توانید در افرادی ببینید که شغلشان مرتبط با رادارهای نظامی است. آن‌ها طول عمر بسیار کمی دارند و یا بسیاری از آن‌ها در زمان سالخوردگی به بیماری هایی مبتلا می‌شوند که در افراد عادی کمتر دیده می‌شود.
*پارازیت ها که در هوا می روند، اکسیژن نیستند!