سازمان بین المللی الکتروتکنیک – IEC

سازمان بین المللی الکتروتکنیک (IEC) که در سال ۱۹۰۶ با همت دانشمندان , متخصصان و مجامع الکتروتکنیک کشورهای مختلف تأسیس شده است، وظیفه تدوین و انتشار استانداردهای بین المللی IEC در حوزه گسترده برق و الکترونیک و زمینه های مرتبط را بر عهده دارد. مقر این سازمان تا سال ۱۹۴۸ در شهر لندن بود که از آن سال به بعد به شهر ژنو در کشور سوئیس منتقل شد. با توجه به روند جهانی ایجاد هماهنگی در استانداردهای ملی کشورهای مختلف و پذیرش هرچه بیشتر استانداردهای بین المللی از جمله IEC به عنوان پایه استانداردهای ملی و مبنای فعالیت های ارزیابی انطباق و گواهی محصولات برقی و الکترونیکی به منظور تسهیل تجارت بین المللی، درشرایط حاضر بیشترین تلاش کشورها مصروف مشارکت فعال درمراحل تدوین استانداردهای بین المللی میشود. بدین لحاظ اکثر استانداردهای ملی کشورهای مختلف هم اینک به طور فزایندهای براساس و معادل با استانداردهای IEC میباشند.

هم اکنون کمیته های ملی الکتروتکنیک (برق و الکترونیک) ۷۲ کشور مختلف جهان به صورت اصلی یا وابسته عضو سازمان IEC هستند و با احتساب ۶۴ کشور در حال توسعه، که هنوز به عضویت این سازمان در نیامدهاند ولی با آن در ارتباط هستند، تعداد کشورهای عضو و مرتبط آن به ۱۱۶ میرسد. تعداد ۱۷۴ کمیته فنی و فرعی جهت پیشبرد فعالیتهای فنی تدوین استانداردهای بین المللی IEC تشکیل شده است که تعداد مدارک استانداردی تدوین شده توسط این کمیته ها تا پایان سال ۲۰۰۸ در مجموع به ۶۰۲۷ عنوان بالغ شده است که شامل ۵۴۲۵ استاندارد بین المللی،  ۱۹۵ مشخصات فنی، ۳۴۰ گزارش فنی و ۶۳ سند PAS است.

همچنین لازم به ذکر است که کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) به منظور ساماندهی مشارکت جمهوری اسلامی ایران در فعالیتهای سازمان بین لمللی الکتروتکنیک (IEC) و همکاری با سایر سازمانهای مرتبط در سطح بینالمللی، منظقهای و ملی تحت حمایت و نظارت مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تشکیل شده است . کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) یکی از اعضای اصلی سازمان بین المللی الکتروتکنیک(IEC) است. برطبق اساسنامه سازمان IEC  هر کشوری که متقاضی عضویت در آن سازمان باشد باید کمیته ملی برق و الکترونیک متشکل از افراد و گروههای ذینفع و ذیربط آن در کشور تشکیل شود. این امر در جمهوری اسلامی ایران با تشکیل کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) محقق شده است.